Vaarwel veelzijdig Vietnam!

Hoi allemaal, 

Onze laatste uurtjes in Vietnam zijn aangebroken. Vanavond vliegen we naar Kuala Lumpur in Maleisie. Het voelt wel een beetje gek om Vietnam te gaan verlaten, we zijn echt gek op dit land geworden. Ook in onze laatste week hier hebben we weer veel verschillende mooie dingen gezien en gedaan waar we jullie graag wat over willen vertellen! 

Ons vorige bericht kwam uit Nha Trang, het toeristische kustplaatsje wat vooraf niet heel bijzonder leek maar wat we achteraf niet hadden willen missen! We zijn namelijk op een snorkeltrip geweest, die echt fantastisch was. We hadden allebei nog nooit echt gesnorkeld en waren totaal onbekend in de onderwaterwereld. Maar het overtrof al onze verwachtingen. Met een boot zijn we naar verschillende kleine eilandjes gevaren en daar gestopt om te snorkelen. Het water was heel fel blauw en erg helder. We hebben papagaaivissen, zebravissen, een zwaardvis, stokvissen, nemo’s (clownvissen) en ontelbare voor ons onbekende vissen gezien. Frank heeft zelfs een zeeslang gezien! We vonden het allebei fascinerend om al die vissen te bekijken en zijn dan ook veel te lang in het water blijven dobberen. Dit had knalrode verbande ruggetjes als resultaat, maar dat was het zeker waard. We kijken nu al uit naar de onderwaterwereld van Maleisië en Thailand!

De dag erna zijn we begonnen aan een 4-daagse trip naar de Mekong Delta. Samen met Bas en Maaike uit Nederland hadden we voor 4 dagen de beschikking over een eigen mini-van, chauffeur en gids. Heerlijk ontspannen dus! Onze Vietnamese chauffeur en gids waren fantastische mensen. Onze gids was een leuke meid van onze leeftijd met een onuitspreekbare Vietnamese naam en dus werd ze al gauw omgedoopt tot ‘Icetea’, dat leek enigszins op haar echte naam. Frank verzon voor de wat gezette, brede, altijd grinnikende chauffeur de naam King Kong, omdat zijn echte naam het meeste leek op ‘Kong’. In de bus hebben we heel wat lol met elkaar gehad.

De eerste stop was in Mui Ne, een klein plaatje ten noordoosten van Ho Chi Minh, dat bekend staat om haar rode en witte (of ook wel gele) zandduinen. Deze duinen liggen een stukje landinwaarts en je krijgt dan ook echt het gevoel alsof je in een Afrikaanse woestijn bent in plaats van in Vietnam. Bij de rode zandduinen hebben we de zonsopgang bekeken, wat een prachtig uitzicht! Hiervoor moesten we wel om 5 uur moesten opstaan, maar dat was zeker de moeite waard. Daarna zijn we met een plastic sleetje de duinen afgegleden, iets wat alle toeristen daar doen en wij ook niet konden laten. Opvallend aan Mui Ne was de grote aanwezigheid van Russische toeristen. Restaurantjes en hotels adverteerden naast het Vietnamees en het Engels ook in het Russisch.

Na Mui Ne reden we verder naar het zuiden en bereikten we de Mekong Delta. In dit gebied staat het water centraal. Het water is volop aanwezig doordat de Mekong rivier in vele verschillende rivieren versplintert en het gebied wordt doorkruist door ontelbare kanaaltjes. Tijdens onze trip door de Mekong Delta hebben we een aardig beeld gekregen van het Vietnamese leven ten midden van al dat water. Een boot is een onmisbaar bezit voor een inwoner van de Mekong Delta. Sommige mensen bezitten enkel een boot, en geen huis. De watertjes zijn de belangrijkste wegen, zelfs een groot gedeelte van de handel wordt gedreven op de rivier tijdens de ‘drijvende markt’. Onze eerste kennismaking met de Mekong Delta was dan ook per boot. Het eerste stuk hebben wij afgelegd op een moterboot, daarna was het noodzakelijk om over te stappen op een roeibootje om de waterwegen zo small en ondiep werden. Vooral het tochtje in de kleine boot was prachtig, er groeien veel fruit- en palmbomen langs de oevers en het geeft je echt het gevoel alsof je dwars door de jungle vaart. ‘s Middags zijn we een ander gedeelte van de Delta per fiets gaan verkennen onder begeleiding van Icetea. Zij bracht ons langs een langgerekt dorp (1,5 uur fietsen) aan het water, er was hier duidelijk sprake van lintbebouwing. In anderhalf uur kan je dwars door heel Amsterdam fietsen, in de Mekong Delta door één langerekt dorpje. Veel kinderen uit het dorp sprongen op om naar ons te zwaaien en te roepen wanneer wij passeerden. Ook hier was de hele omgeving door groen omringt. Halverwege zijn we gestopt en kregen we van een lokale familie water en gestoomde banaan. Onze gids en de familie waren lovend over deze lekkernij, wij vonden de bananen vooral geen smaak hebben.

Op de laatste dag zijn we wederom om 5 uur opgestaan, dit keer niet om een zonsopgang te zien maar om twee drijvende markten te bezoeken. Het is net alsof je even terug gaat in de tijd. Alle handel gaat nog op een ouderwetse manier, er is veel sprake van ruilhandel waar dus geen geld aan te pas komt. Er wordt van alles verkocht, maar voornamelijk groente en fruit. Het was erg leuk om mee te maken, ook omdat op de markten die wij bezochten geen andere toeristen waren.

Op het einde van onze tour werden we in Ho Chi Minh City afgezet, meteen was het gedaan met de rust. De overgang van de rustieke Mekong Delta naar de drukke metropool Ho Chi Minh is enorm. Er zijn hier nog meer motorbikes dan in Hanoi en het verkeer lijkt een grote chaos. Een ritje achterop een motorbike is een belevenis. De stad groeit ook hard en dat valt af te zien aan de vele bouwprojecten in de stad. De ene nieuwe wolkenkrabber na de andere wordt gebouwd. Zo ontgroeid de stad haar Franse koloniale uitstraling met rasse schreden. Op een rondwandeling door het oude centrum werd dit goed duidelijk. Zo staat naast de Notre Dame kerk een shopping mall en worden de oude koloniale hotels overschaduwd door hoge torens van de bekende ketens. Voor Ho Chi Minh City geldt hetzelfde als voor Hanoi, als de welvaart blijft toenemen krijgen de planologen een enorm probleem. Een auto is hier een statussymbool, wanneer iedereen zich een auto kan veroorloven in plaats van een motorbike is de infrastructuur er niet op berekend. Zowel de parkeercapaciteit als de capaciteit van de wegen zijn hiervoor niet toereikend. Misschien een leuk afstudeerproject voor iemand?

Groetjes en liefs,

Suus en Frank